ใครก็ช่าง

เรื่องน่าแปลกใจของเครือข่ายผู้คนที่มีลักษณะของความเป็นช่าง

นั้นคือ แทบจะทุกอารมณ์ และบทบาทของความคิดนั้น จะมีความเข้าใจอย่างชัดเจน
แต่ต้องงดเว้นความคิดในส่วนของผลประโยชน์ ถึงจะได้รับรู้เจตนารมณ์ที่เท่าเทียมกัน

และเรื่องที่น่าแปลกใจอีกประการ คือ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นบทความจำนวนมากที่เขียนถึงดนตรี

นั้นหมายถึง ไม่มีทางกลับขั่วของการคำนวณผลกระทบระยะไกลได้
ที่จะให้ข่ายดนตรีเป็นศูนย์กลางในระบบ setting

หรือทุกอย่าง อาจเป็นไปได้ หรือเป็นไปแล้วทั้งนั้น

แม้แต่เคยเรียนสร้างขลุ่ยและอุปกรณ์เครื่องดนตรีมาแล้ว
ก็แทบจะไม่มีใครสานต่อไปได้ ด้วยความจำเป็นส่วนตัวที่เลือกไม่ได้

จึงทำในสิ่งที่เป็นทางเดินของผู้อื่น
เพื่อผู้อื่น ซ่อมและปรับปรุงอย่างอื่น

กลายเป็น ช่าง ที่บางคน ก็เป็น ใครก็ช่าง

ถ้ามีเงินมา หรืออยู่ในแวดล้อมคุณภาพชีวิตอีกแบบ ก็คงจะเขียนบทความอีกแบบ